oyun

hayatın ne kadar hızlı aktığının farkında mıyız?
sabah oldu mu hemen akşam oluyor, akşam oldu mu da sabah…
dönüp duruyor topaç gibi.
geceler gündüzleri kovalıyor, gündüzler geceleri…
pazartesi oldu mu hemen hafta sonu geliyor, yani pazartesi oldu mu başlayacağı yerde bitmiş oluyor hafta..

işte yine akşam olmuş, sihir gibi.
her gün sayfaları doldurup koparıyoruz defterden, an gelecek, boş sayfa da kalmayacak, biz de kendi elimizle doldurduğumuz sayfalarla birlikte toplanıp gideceğiz.
bir tiyatro sahnesindeki oyuncuların rolü bittiğinde çekilmesi gibi biz de çekileceğiz hayat sahnesinden.
hayatta olanlarsa ya bizi alkışlayacak, ya da beğenmeyip oyundaki rolümüzü, susup oturacak.

oyun bittiğinde alkışlanmak için bugün ne yaptın?