çocukken gittiğim badem bahçeleri geldi aklıma.küçüktüm,tahminen yedi sekiz yaşlarındaydım.güzel sıcak bir gündü.biz çocuklar o kadar mutluyduk ki o gün.annem sürekli bize badem toplamamızı söylerdi ama biz aldırmaz oyuna dalardık.bizi küçük oyunlarla kandırdığındaysa bir çoğunu yeme arzusu içinde olurduk.bu sefer bize yemeyip toplamamızı söylerdi,yine bizi ufak şeylerle kandırırdı.bademler o kadar güzeldi ki,insan yemeden duramıyordu.hep toplamaktan sıkılıp koşturup oynamak arzusundaydık.her tarafta geniş bahçeler uzanıyordu.üzüm bahçelerini de hatırlar gibiyim.
çocuk olmak arzusundayım yine bu günlerde.dün akşam evimizin yanındaki sokaklardan birinde elimde çeşitli belgeler muhtarın yanından gelirken gördüğüm çocuklara imrendim birden.dikkat ettim de hepsi de hemen hemen aynı boydalardı erkeklerin, top oynuyorlardı.kızlar da başka bir grup oluşturmuştu.bir de bisikletle turlayanlar grubu vardı tabii ve daha başkaları.yüzümde bir gülümseme belirdi gördüğüm her şeye karşı.
her şeye rağmen,yetişkin olmak gibi çocuk olmak da zor aslında.onlar büyümek ister,biz geriye dönmek.ama hepimiz memnunuzdur hayatımızdan.hissettiğimiz sadece özlemlerimiz,bir gün gelecek gençliğimi de özleyeceğim.en iyisi her şeyi zamanında yaşamak,hayatı,yaşadığımızı fark etmek.
çocuk olmak arzusundayım yine bu günlerde.dün akşam evimizin yanındaki sokaklardan birinde elimde çeşitli belgeler muhtarın yanından gelirken gördüğüm çocuklara imrendim birden.dikkat ettim de hepsi de hemen hemen aynı boydalardı erkeklerin, top oynuyorlardı.kızlar da başka bir grup oluşturmuştu.bir de bisikletle turlayanlar grubu vardı tabii ve daha başkaları.yüzümde bir gülümseme belirdi gördüğüm her şeye karşı.
her şeye rağmen,yetişkin olmak gibi çocuk olmak da zor aslında.onlar büyümek ister,biz geriye dönmek.ama hepimiz memnunuzdur hayatımızdan.hissettiğimiz sadece özlemlerimiz,bir gün gelecek gençliğimi de özleyeceğim.en iyisi her şeyi zamanında yaşamak,hayatı,yaşadığımızı fark etmek.