hayat,bugünlerde olabildiğine hissettiriyor kendini bana. bazen iyi oluyorum,bazen kötü.hani kötü dediğime bakma,bildik sıradan şeyler işte.bazen canım sıkılıyor,melankolik olmak istiyorum;bazen de çok bunalıyor bu halden, manik pozisyonlarına geçiyorum.çok da uçarcasına olmasa bile iyi de oluyor hani.
bazen özlüyorum dersleri ya da sorumluluklarımı,bazen de aklıma getiresim gelmiyor.gitmek istiyorum sonra;ama neye vesiledir bilmem,bir türlü gidişim olmuyor,uzadıkça uzuyor.ama şimdi düşünüyorum da,iyi de oluyor hani.gitmeyişim bana gerçekten güzel sürprizler hazırlıyor bu ara.gitmemem gerekmiş henüz deyiveriyor,bazı şeyleri daha iyi anlayabiliyorum.seviniyorum bu sürprizlere,kim ister ki tekdüze bir hayatı;çok büyük şeyler olmasa da,esaslı şeyler en azından bu sürprizler.ya da belki de büyük şeyler ama ben bunun sırrına vasıl olamıyorum.
otururken serin odada,almış elimde bir kitap okumaya başlayacakken,içeri sızan güneşi fark ediyorum.ısıtmasın diye perdeyi çekmeye yeltenirken takılıp kalıyorum aniden.gözümün önünde güzel bahçemiz,bakakalıyorum,aklıma binbir türlü şey geliyor belki.anılar,güzel anlar,yaşanan onca şey...ne garip diyorum kendi kendime,ne garip.bırakıyorum kitabı,o anda çalan güzel bir müzikle o bahçeye,ağaçlara bakarken dalıp gidiyorum ve bu andan hem haz hem de hüzün duyuyorum.
akşam oluyor,başka bir evin son katında serin havada otururken karşımda uzanan gökyüzünde bir tek yıldız çarpıyor gözüme.çok parlıyor ama başkaları neredeyse hiç görünmüyor.şehir ışıkları hep suçlu diyor,geçenlerde gittiğimiz taşrada gördüğüm binlerce yıldızı hayal ediyorum.gece olup da eve dönmeden, parmaklıklara yaklaşıp şehir manzarasına,ışıklara bakıyorum,sonra gözüme ay çarpıyor birden.meğer tek suçlu şehir ışıkları değilmiş diyorum.
eve geliyorum,uzanıyorum yatağıma uyuyakalıyorum.sabaha karşı uyanıyor,başımı soluma çeviriyor ve penceremden bana gülümseyen ayı ve içeri saldığı ışıklarını fark ediyor,mahmur gözlerimle mümkün olduğunca seyre dalıyor ve daha fazla dayanamayıp gözlerimi kapıyor,ona veda ediyorum.
yine sabah oluyor,saat her zamanki gibi sekiz buçukta çalıyor.hayatı fazla kaçırmamak adına kalkıyorum tekrar.
bazen özlüyorum dersleri ya da sorumluluklarımı,bazen de aklıma getiresim gelmiyor.gitmek istiyorum sonra;ama neye vesiledir bilmem,bir türlü gidişim olmuyor,uzadıkça uzuyor.ama şimdi düşünüyorum da,iyi de oluyor hani.gitmeyişim bana gerçekten güzel sürprizler hazırlıyor bu ara.gitmemem gerekmiş henüz deyiveriyor,bazı şeyleri daha iyi anlayabiliyorum.seviniyorum bu sürprizlere,kim ister ki tekdüze bir hayatı;çok büyük şeyler olmasa da,esaslı şeyler en azından bu sürprizler.ya da belki de büyük şeyler ama ben bunun sırrına vasıl olamıyorum.
otururken serin odada,almış elimde bir kitap okumaya başlayacakken,içeri sızan güneşi fark ediyorum.ısıtmasın diye perdeyi çekmeye yeltenirken takılıp kalıyorum aniden.gözümün önünde güzel bahçemiz,bakakalıyorum,aklıma binbir türlü şey geliyor belki.anılar,güzel anlar,yaşanan onca şey...ne garip diyorum kendi kendime,ne garip.bırakıyorum kitabı,o anda çalan güzel bir müzikle o bahçeye,ağaçlara bakarken dalıp gidiyorum ve bu andan hem haz hem de hüzün duyuyorum.
akşam oluyor,başka bir evin son katında serin havada otururken karşımda uzanan gökyüzünde bir tek yıldız çarpıyor gözüme.çok parlıyor ama başkaları neredeyse hiç görünmüyor.şehir ışıkları hep suçlu diyor,geçenlerde gittiğimiz taşrada gördüğüm binlerce yıldızı hayal ediyorum.gece olup da eve dönmeden, parmaklıklara yaklaşıp şehir manzarasına,ışıklara bakıyorum,sonra gözüme ay çarpıyor birden.meğer tek suçlu şehir ışıkları değilmiş diyorum.
eve geliyorum,uzanıyorum yatağıma uyuyakalıyorum.sabaha karşı uyanıyor,başımı soluma çeviriyor ve penceremden bana gülümseyen ayı ve içeri saldığı ışıklarını fark ediyor,mahmur gözlerimle mümkün olduğunca seyre dalıyor ve daha fazla dayanamayıp gözlerimi kapıyor,ona veda ediyorum.
yine sabah oluyor,saat her zamanki gibi sekiz buçukta çalıyor.hayatı fazla kaçırmamak adına kalkıyorum tekrar.
2 yorum:
Özlemlerini çok güzel bir dille vurgulamışsın...hayalimde canlandı okurken...
"hayati fazla kacirmamak adina"
iste buna yasamdolu bir insan derim...büyülemeye devam ediyorsunuz her bir yaziniz ayri güzel, güzel diyaralara götürüyor insani...
Yorum Gönder