bırakın beni
dışarıda yağan yağmurlar alsın
yanısıra yağan yağmurların
kaldırımların dibinden dibinden
mutludur denize doğru giden
o her gün oyuklarından yere iner
yaprak yaprak merdiven bir ağacın
biraz dudak boyar biraz taranır
önünde içi yağmur dolu bir aynanın
çıkar adımlarını yağmurlara bırakır
açıklarda denizin üstünde yüzen
yağmurlarlayım ben
aşk yorgunu dinlenen
bana şiiri sevdiren;öyküleriyle,romanlarıyla,oyunlarıyla taşra hayatını,toprağı,yağmuru,Ege'yi en güzel şekilde anlatan;üslubuyla beni etkileyen,eserlerindeki her cümlesini bana büyük bir şevkle okutturan Necati Cumalı'ya ölümünün sekizinci yılında sonsuz saygılarımla.
4 yorum:
Şuan içimden yazmak geliyor bir kaç satır ama dilim elime söz geçiremiyor.
***
kısa bir şeyler olabilir belkide...
bu akşam barda güzel bir kız gördüm ordan esinlendim.
ah birty winvel!!! ahh... zerafetin öyle büyülüyor ki beni, elimi uzatıp sevesim geliyor seni...
umar, o ne zarif cümle öyle, son cümle.
ıvrız, sen edebiyatmı okuyosun kuzum?
hakikaten öyle,ne zarif bir cümle öyle.tabii Aymen bilmiyor Umar ın eski zamanlarında neler neler yazdığını:)
aymen,ben edebiyat okumuyorum,sadece edebiyatla çok ilgiliyim,çok seviyorum.edebiyat harika bir şey,okumak harika.
iyide ne yapıyorsun sen Antep'te arkadaşım söylesende bilgilensek :)) ne dersin:))
Yorum Gönder