Hani bazı insanların hayatlarında bir dönüm noktası vardır ya, bir çok şeyi değiştiren, artık bir çok şeyin eskisi gibi olmayacağı ya da eskisinden daha iyi olacağı… işte o dönüm noktasının geldiği an aslında çok küçük ama çok anlamlı bir olaydı benim hayatımda.
Bundan yaklaşık bir buçuk yıl öncesiydi, hepimiz körpecik gençlerdik; hayata adım atabilmek, kendi ayaklarımız üzerinde durabilmek adına çaba gösterdiğimiz günlerdi o günler. Antakya’ daydık, kendi şehrimizde, aylardan Haziran, en sevdiğim ay. Artık yazın o sımsıcak, hareketli günleri başlamış, Haziran’ın büyüsü hepimizi sarmıştı. Bizler, altı kafadar, beşimiz erkek, birimiz kız hep birlikte arkadaşımızın evinde toplanmaya karar verdik. Günlerden sekiz haziran, aynı zamanda benim doğduğum gün, amfi tiyatroda Leman Sam konseri verilecek ve hepimiz onu arkadaşımızın son kattaki evlerinden, en tepeden izleyecektik. Her şey kararlaştırılmıştı, telefon geldi, arayan bir başka arkadaşımdı, benim en kadim dostum. Doğum günümü kutladı ve Leman Sam konserine iki bilet ayarladığını söyledi; çok sevindim ama gelemeyeceğimi, başka arkadaşlarıma söz verdiğimi söyledim. Akşam oldu, hepimiz toplanıyorduk yavaş yavaş. O gün benim doğum günüm ama kimseden çıt yok, tabii benden kaçmaz, seziyorum olacakları ama rol yapıyorum. Canlarım, benden saklamak adına çırpınıp duruyorlar, gördükçe içim sıcacık oluyor. Sonunda o an geliyor, içeri giriyorum. Her şey bildik sürpriz doğum günü partisi tadında ama o an benim bile tahmin edemeyeceğim duygular beliriyor içimde, tarif edemeyeceğim duygular. Mumları üflüyorum, arkadaşlarım bana sımsıkı sarılıyor, ben de onlara. Sıcacık, içtenlikle, bütün temizliği ve güzelliğiyle sımsıkı sarılış… sıradan bir doğum günü partisinde işte bu sarılış benim hayatımdaki dönüm noktası oluyor. Aslında ne kadar mutlu olduğumu ama bunu hiç de fark edemediğimi anlıyorum. Mutluluğun yolunun sadece insanın en yüce duygularına sahip olmakla elde edileceğinin farkına varıyorum.
Mutluluk aslında çok küçük şeylerde saklı ve biz bu çok küçük şeylere o kadar çok sahibiz ki. Yeter ki farkında olabilelim, yeter ki yetinmesini bilebilelim.
Artık mutluyum diyebiliyorum rahatlıkla, sıkıntıda olsam da, dertsiz olsam da. ölene kadar da mutlu olacağıma inanıyor ve öyle umuyorum.
7 yorum:
Umarim hep boyle dostlarinla mutlu olursun, gercekten :)
Bu hikayen bana da seneler oncesinden bir surpriz dogumgunu partisini hatirlatti. Benimkinin tek farki, o dostlarimin; hayatimin en guzel anilarini en berbat vaziyette yok etmeleriydi.
Yine de bu izine zor rastlanacak bir durum. Birseyler ogrenmem icin benim basima geldi. zaten seneler gecmis.
İnşallah hep arkadşlarınla ve dostlarınla ufacıkda olsa bu güzel mutlulukları paylaşırsın...Bende ufacık şeylerden mutlu olmasını bilirim suratım asık olsa bile hemen yüzüm gülüverir, ne güzel...Mutlu olmasını bilmek gerek :)
Arkadaşlık dostluk süper bişey..
Ne guzel aslinda bu kadar umtulu olmak/..Gerci sanirim umutuz da yasanmaz ya neyse;)
Bu seneden garip bir sekilde ben de umutluyum;)
selamlar..ne güzel mutluluğunu bizle de paylaşmışsın..mutluluk bulaşıcıdır.umarım salgına neden olursun;)
Çok güzelmiş =)
Ama sanki tam sürpriz olması için insanın kendi doğum gününü unutması da lazımmış gibi gelir bana hep :)
su, çok üzüldüm bu duruma, aynı şeyin başıma geldiğini şöyle bir canlandırınca gözümde kalbimde acı hissettim,çok kötü bir şey. umarım bundan sonra doğru insanlarla karşılaşırsın.
gamze,tebrik ederim seni,bunu başarabilmen gerçekten çok güzel,umarım hep sürer. unutma,mutluluk küçük şeylerde her zaman.
umar,evet öyle,onlarsız hayat çok eksik olurdu.
tuğçe,umut hiç bir zaman tükenmemeli insanda,eğer yaşayabiliyorsak zaten umudumuz var demektir.
menapoz abla,evet bence de mutluluk bulaşıcı, ben de salgın yaratmak ümidiyle bildiklerimi insanlara mümkün olduğunca anlatıyorum:)
sevda sözleri, keşke bir de öyle olsa, ben unutsam da sürpriz olsa, umarım yaşarım bunu.
Yorum Gönder