nergis

haberini aldım.
bahar gelmiş uzaklara. ağaçlar sürgün vermiş, çiçeklerini açmış. toprak yeşile bürünmüş bereketli yağmurlarla. rengarenk çiçekler bezemiş her bir yanı...

nergis çoktan haber vermiş bu anlattıklarımı. soğuk ve yağmurlu kış günlerinde bürümüş toprağı. kokusunu dört bir yana salmış, baharı davet etmiş diyarlara. sonra müjde vermiş herkese, duymuş baharın sesini; geliyorum demiş ona... geliyorum az kaldı.
sonra gelmiş bahar, iyiden iyiye etkisini göstermiş bağlarda bahçelerde. her yer bir renk cümbüşüne dönmüş; kuşlar, arılar, kelebekler çoşkuyla dans ediyormuş her yerde. nergisi aramış binbir çeşit çiçeğin içinde, görüp tanımak istemiş o davetkar kokunun sahibini ama bulamamış. kavuşamamış o güzel kokunun sahibine.
meğer bahar aşıkmış nergise. her yıl kokusunu duyar da icabet edermiş davetine ama hep geç kalırmış. o kadar güzel kokarmış ki nergis, görmediği halde vurulmuş ona. ya bir de görebilseymiş...
güzelliği dilden dile yayılan nergis bu yüzden kaçarmış hep. bahar bir süre daha onu arar sonra o da terk edip gidermiş.
bir daha çağırsın diye nergis onu.

belki bu sefer kavuşmak için...