Çarşamba, Ocak 18, 2006

şehir ışıkları

yürüyorum kaldırımlarda.
insanlar görüyorum yüzleri gülen, insanlar görüyorum yüzleri asık.
koşuşturuyorlar oradan oraya. kimisi de ağır ağır yürüyor, aklından geçenleri süzercesine.
erkekler kol kola girmiş kahkahalar atarak dolaşıyorlar. kızların çoğu bu sıcaklıktan yoksun; kimisi tek başına, kimisi de yanında bir iki arkadaşıyla.
kimbilir ne duygular saklıyorlar kalplerinde. belki cesaretle haykırıyorlar, belki bastırmaya çalışıyor, hatta utanıyorlar.
belki her ikisini de anlatıyor yüzlerindeki ifade.

karanlık bastırıyor kaldırımlara, şehir ışıkları yanıyor.
sanki daha bir güzelleşiyor etraf. çirkinlikleri kapatıyor karanlık, ondan bu çümbüş.
ışıklar bir bir sergiliyor güzellikleri.
Estergon kalesi harika görünüyor Subayevler'den.
Rumeli Hisarı meydan okuyor sanki dünyaya. benden izinsiz geçemezsiniz diyor Boğaziçi'ni.

bizlerse onlar kadar heybetli duramıyoruz şehir ışıkları yüzümöüzü okşadığında. her çarpan ışıkta sakladığımız duygularımızı açığa vuruyoruz.
gündüz sahte yüzlerimizi sergiliyoruz dünyaya. ama şehir ışıkları yandığında çıkartıyoruz maskelerimizi, kendimizi sergiliyoruz insanlara.
gece başkayız gündüz başka.
bizler aslında gece bizleriz hayatta. bizim en iyi dostumuz aslında gece. her türlü duygumuzu paylaştığımız tek sırdaşımız. etraf sükunet bulduğunda kendimizle başbaşa kaldığımız. düşüncelerimizi tartıp, eğri doğru hesabı yaptığımız. duygularımızı canlandırıp yüzümüze yansıttığımız.
günahlarımızı, sevaplarımızı, aşklarımızı, ayrılıklarımızı, mutluluklarımızı, üzüntülerimizi, utanç duyduklarımızı, gurur duyduklarımızı, doğrularımızı, yanlışlarımızı...
gece hepsini ortaya çıkarıyor bir bir, çekinmeden salıveriyoruz, karşı koymuyoruz ona.
çünkü o bizim en iyi dostumuz, soru sormadan dinleyip hepsini saklayabilecek tek sırdaşımız.

şehir ışıkları ise... tek düşmanımız.

3 yorum:

Tugc dedi ki...

Gece bizi sakliyor kendi benligimizde bence..Kendimize yakinlastirirken,sanki baskalariyla aramiza harika orulmus tuller koyuyor.

rks dedi ki...

Sen hiç gece karanlığında damda yatıp yıldızların resitalini izledin mi?
Cevabın hayır ise tavsiye ederim.
Şehir ışıklarında yaşanmayacak her insanın yaşaması gereken bir olay bence

Murat Artan dedi ki...

@tuğçe,haklısın,kendimizle en çok baş başa kaldığımız anlar geceler oluyor;bu da yüzümüze ve hal hareketlerimize yansıyor, malum kendimizi yargılıyoruz o süreçte.

@tarkan, yıldızların şovunu ben de izledim, tarifsiz bir olay. ben bu resitali köy damında izledim, o gecelerde hiç uyumak istemedim hep izlemek istedim onları. ama sonra düşündüm de kişinin aynaya bakıp delireceği olgusu aklıma geldi, vazgeçtim, belki aynısı olabilir diye:)

tuğçe sana da tavsiye ederiz,eğer izlemediysen hayattaki en güzel gösteriyi.