Çarşamba, Nisan 22, 2009

çocukluğumdan kareler

çocukluğumdan çok bahseder dururum. eskiden olsa, ben güzel bir çocukluk geçirmedim derdim ama aslında ne kadar yanıldığımı sonradan anladım. şimdi çocukluğumun o güzel hatıraları sık sık aklıma gelir ve mutlu olurum. şanslı bir çocuk olduğumu söylerim kendi kendime.
Koray çocukluğuma dair farklı olayları hatırlamamı sağlayan bir "mim" gönderdi bana.

-çocukken altıma kaçırdığımda, bir kış günüydü ve akşamdı. ne yapsam ne etsen de anneme söylesem deyip kıvrandım durdum. epeyce müddet söyleyemedim ama sonuda korka korka söylemiştim. annem sadece kızdı bana.
-çocukken çok oyuncağım olmadı,bundan yoksundum. ama ihtiyaç da duymadım belki; çünkü biz hep bahçelerde, bağlarda büyüdük, eve tıkılıp kalmak yoktu. oyuncaklarımız doğaydı bizim.
-doktor olmayı hayal ederdim. daha sonra bunu asla yapamayacağımı fıtratım bana gösterdi. çocukluktan çıkıp hayatı tanımaya başladıktan sonra içimdeki teknik bilimlere olan aşk ortaya çıkmaya başladı ve mühendislik becerilerim arttıkça arttı. evdeki elektronik aletler benden korkardı, bayılırdım onları söküp takmaya,tamir etmeye,incelemeye. şimdi bir mühendislik öğrencisiyim ve istediğim mesleği yapabileceğim için çok mutluyum,bu çok büyük bir mutluluk.
-daha çok harçlığım olsun isterdim. her zaman harçlığım olmazdı ve olan da çoğu kez yeterli olmamıştı.
-bir daha asla halamı ve o varken geçirdiğimiz güzel günleri göremeyeceğim için üzgünüm. halamın çocukları çoktu,bir kısmı evliydi ve torunları benim yaşıtlarımdı. o kocaman evlerinde bütün herkes toplanırdı, o kalabalık içinde geçen gündüzler, akşamlar ne güzeldi. ama onu kaybedince o kalabalık bir daha olmadı, evlenmeyenler de evlendi.aileyi bir arada tutan işte o anneydi.

Koray,her sorunun cevabını bulamadım, ya cevabı yoktu ya da ben hatırlayamadım. çok teşekkür ediyorum.

2 yorum:

untilwesaygoodbye dedi ki...

Teşekkür ederim. Seni daha yakından tanımış oldum. :))

Cevaplar oldukça yeterli ve datylıydı. çok sağol... :))

Murat Artan dedi ki...

ben teşekkür ederim:)