gökyüzü bu sisten ne zaman arınacak, ne zaman göreceğim berrak maviyi bu şehirde? ufka baktığımda hep bir bulanıklık buluyorum ve ne zaman net göreceğimi de bilmiyorum ama sabırla bekliyorum.
doğa mıdır bu pusu yaratan, yoksa insan mı? nüfusu kaçtır bu şehrin bilmiyorum. eğer doğanın bir eseri olsaydı ondan müzdarip olmayacağım kesindi. çünkü doğaydı bana bunu sunan, özümdü. anladım artık bu pus hiç bitmeyecek bu şehirde ve hep böyle göreceğim ufku ben.
sonbahar yapraklarını hep aralıkta saça saça giderdim yollarda. ama şimdi yaprak da kalmadı, sonbahar da. mutlu olurdum şimdi, sonbahar yaprakları olsaydı. ama artık olmadığına göre, kendime yeni mutluluklar arayacağım. öyle küçük de değil, büyük mutluluklar. hatta aramama gerek yok zaten; çünkü buldum bile. karı bekliyorum şimdi. bembeyaz yağan ve her tarafı beyaza boyayan, her taneciği bir sanat eseri olan karı bekliyorum. yeniden büyük mutluluğa kavuşmak için.
sonbahar yapraklarından sonra...
2 yorum:
ivriz artık adet oldu, bu şehrin adını anınca sen, araya girmezsem olmuyor.
bu şehrin nefis bi belediye başkanı var çünkü; şehir tamamen doğalgaza geçmeye başlamışken, havası karabonmonoksitten ciğer yakmamaya başlamışken tam, devreye girip kömür kullandırmaya başlayan ve hemen akabinde de, yakalayıp el koyduğu kaçak kömürleri kendisi satmaya başlayan.
bir de mevsimsel bilgi, mavi gökyüzünü görebilmek için şubat ortasına kadar bekleyeceksin, her yıl yaptığından vazgeçmezse, hava sıcaklığı şubat sonuna doğru 15 derecenin üstüne çıkacak, sonra mart kapıdan baktırabilsin diye, yine kar yağmaya başlayacak. nisan sonu gibi huzura ereceksin. :) bir iki sene sonra tamamen alışacaksın bu şehre ve ısrarlıyım, seveceksin :):):)
teşekkür ederim tavsiyelerin için:)
aslında bu şehri sevdim ben gerçekten sevdim ama dediğin gibi ileride sanırım daha da çok seveceğim; bazen isyan edi yorum bu şehre ama her şeye rağmen yine de artık seviyorum diyebiliyorum.
Yorum Gönder