...

Bundan beş altı yıl önce lise yılarımızda büyük bir Hugh Grant hayranlığı vardı bizde. Biz dediğim, ben ve dost diye tabir ettiğim üç kız arkadaşımdı. Notting Hill filmiyle başlamıştı hayranlığımız. Yakışıklıydı Hugh, tabii burası beni hiç ilgilendirmiyordu ve aslında kızları da hiç ilgilendirmiyordu. Onu bu kadar sevmemizin nedeni filmdeki muhteşem kişiliğiydi. Küçük bir kasabada yaşayan sıradan biriydi o rolde, sevdiği kadınsa dünyaca ünlü bir yıldız. Ama aşk engel tanımamıştı işte. Ve böylece Hugh hepimizin gönlünü çalmıştı. Kızların romantik prensiydi o, erkeklerin de idolü. Artık her filmini gözlemeye başlamıştık. Fazla sürmemişti zaten bu gözleyiş, bu sefer gönüllerimizin kahramanı Bridget Jones’ Diary ile karşımızdaydı. Hugh bir kez daha fethedecekti kalbimizi, öyle düşünüyorduk. Ama öyle olmamıştı, bu filmde aldatan adamla karşımızdaydı Hugh. Tam bir hayal kırıklığıydı bu bizim için. Romantik prens gitmişti, o iyi kalpli insan şimdi nefsani duygularına aldanacak kadar zayıf karakterli birisi olmuştu. Yaptığının hata olduğunu anlamıştı, her şey yeniden düzelebilirdi ama biz onu affetmemiştik; çünkü artık yeni bir prens vardı karşımızda: Colin Firth. Beyaz atıyla gelmiş, aşkı için savaşmıştı ve Hugh ona yenilmişti. Bizse onu sonuna kadar desteklemiş, film bittiğinde de sevinçle ayrılmıştık koltuklarımızdan.Hugh yenilmişti, biz seviniyorduk ve artık onun değil de Colin’ in filmlerini gözler olmuştuk. Hugh yeni filmi “About a Boy” ile boy gösterdiğindeyse filme gitmemiştik bile. Haberini hevesle söylemiştik birbirimize, kalbimizde eskisi kadar olmasa da bir heyecan kıpırtısı belirmişti.

Yıllar geçti işte, şimdi hala birlikteyiz ama ne Hugh kaldı muhabbetlerimizde, ne de Colin. Ama bir şeyden eminiz ki, biz hala ikisini de çok seviyoruz.

En önemlisi de şu ki, biz hala o eski dostlarız.